Stosowanie regulaminu zakupów opartego na dyrektywie 2014/25/UE

Spółki nie spełniają przesłanek do uznania za podmiot o statusie zamawiającego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (dalej jako „PZP”).

Brak statusu zamawiającego uniemożliwia stosowanie przepisów PZP – polski system prawny nie przewiduje możliwości dobrowolnego stosowania przepisów tej ustawy. Oznacza to, że do zawierania umów w reżimie PZP zobowiązane, ale i uprawnione są wyłącznie podmioty o statusie zamawiającego.

Z uwagi na powyższe Spółki nie mają statusu zamawiającego i – zgodnie z polskim prawem – są uprawnione samodzielnie i swobodnie określić zasady zawierania odpłatnych umów, kierując się swoim interesem ekonomicznym na takich samych zasadach, jak inni przedsiębiorcy „prywatni” uczestniczący w obrocie gospodarczym.

Dyrektywa sektorowa (dyrektywa 2014/25/UE) jest adresowana do państw członkowskich, ale Spółki podjęły dobrowolnie decyzję o zawieraniu umów na zasadach spójnych z tą dyrektywą. Przyjęcie standardu ochrony interesów wykonawców wyrażonego w dyrektywie 2014/25/UE jest użytecznym i rozsądnym punktem odniesienia dla działań zakupowych Spółki:

• zapewnia maksymalną ochronę interesów potencjalnych wykonawców umów, które będą zawierane w ramach przedsięwzięcia budowy morskich farm wiatrowych, a jednocześnie
• umożliwia efektywne osiąganie celów ekonomicznych w warunkach konkurencyjnej rywalizacji przedsiębiorców i w oparciu o zrównoważone podejście do inwestycji, spójne ze strategią biznesową Spółek.